Πολλές από τις πιο δημοφιλείς εφαρμογές Διαδικτύου σήμερα, όπως το Dropbox, το Netflix και το Instagram, χρησιμοποιούν το πρότυπο του cloud computing για να προσφέρουν παγκοσμίως online υπηρεσίες σε χρήστες. Το Cloud computing βασίζεται σε κέντρα δεδομένων τα οποία είναι εξοπλισμένα με χιλιάδες μηχανές διακομιστών για να χειρίζονται συλλογικά, χρονολογικά μεταβαλλόμενα αιτήματα εφαρμογών από εκατομμύρια χρήστες. Συγκεκριμένα, το cloud computing προσφέρει πρωτοφανείς δυνατότητες κλιμάκωσης, όπου μια εφαρμογή μπορεί να αυξήσει ελαστικά, για παράδειγμα, να χρησιμοποιήσει πρόσθετα μηχανήματα καθώς αυξάνονται οι ανάγκες των χρηστών. Ταυτόχρονα, το cloud computing επιτρέπει την ανάπτυξη εφαρμογών βάσει ζήτησης, καθώς οι προγραμματιστές εφαρμογών χρησιμοποιούν τους πόρους του cloud για την ανάπτυξη των εφαρμογών τους. Ένας τρόπος είναι γνωστός ως Υποδομή ως Υπηρεσία (IaaS), η οποία παρέχει στους πελάτες μία (ή περισσότερες) εικονικές μηχανές που εκτελούνται σε ένα διακομιστή και οι οποίες μπορούν να προσομοιώσουν πολλούς διαφορετικούς εικονικούς υπολογιστές. Παραδείγματα τέτοιων σύννεφων IaaS περιλαμβάνουν το Compute Engine της Google και το Elastic Compute Cloud του Amazon.
Η τεχνολογία ενεργοποίησης για cloud computing είναι η εικονική παρουσίαση (virtualization) (δείτε, για παράδειγμα, το XEN και το VMware ESX), όπου ένα φυσικό μηχάνημα μετατρέπεται σε μία (ή περισσότερες) εικονικές μηχανές (Virtual Machines VM) που μπορούν να λειτουργήσουν ανεξάρτητα ως ανεξάρτητος φυσικός διακομιστής. Επιπλέον, η ζωντανή μετανάστευση των VM επιτρέπει στους διαχειριστές κέντρων δεδομένων να μετακινούν τις VMs σε φυσικούς διακομιστές με ελάχιστη διακοπή της εφαρμογής. Συνολικά, η εικονική παρουσίαση επιτρέπει:(α) ενοποίηση εφαρμογών όταν πολλαπλές εφαρμογές εικονικής παρουσίασης εκτελούνται σε έναν κοινόχρηστο διακομιστή.
(β) μια εφαρμογή για την κάλυψη πολλαπλών φυσικών πόρων σε όλο το κέντρο δεδομένων.
Ως αποτέλεσμα, τα φορτία του διακομιστή μπορούν να συγκεντρωθούν σε λιγότερους αριθμούς εξυπηρετητών και να εξοικονομήσουν ενέργεια αποσυνδέοντας τους αδρανείς διακομιστές. Αυτή η τεχνική αναπτύσσεται για την αποτελεσματική χρήση πόρων διακομιστή ηλεκτρονικών υπολογιστών προκειμένου να μειωθεί ο συνολικός αριθμός εξυπηρετητών που απαιτούνται για πολλές υλοποιήσεις λογισμικού, καθώς χρησιμοποιούνται περισσότεροι πόροι από ό, τι είναι απαραίτητο για την παροχή της απαιτούμενης λειτουργικότητας.
Ενοποιημένες εφαρμογές μοιράζονται πόρους διακομιστή, όπως χρόνος CPU, μνήμη και χώρο στο δίσκο. Για να λειτουργήσει αποτελεσματικά κάθε εφαρμογή, απαιτείται να διατεθεί με επαρκείς πόρους από τους πόρους του διακομιστή φιλοξενίας (Host Server), προκειμένου να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις απόδοσής της, όπως για παράδειγμα ο μέσος χρόνο απόκρισης αιτήσεων (mRT). Ωστόσο, η προσαρμογή των μεριδίων των πόρων των ενοποιημένων αιτήσεων, ενώ οι απαιτήσεις τους μεταβάλλονται με την πάροδο του χρόνου, αποτελεί μια πρόκληση.